Welcome to Bali

Afgelopen weken was het even radiostilte op de blog! Drie behoorlijk afwisselende weken. Samengevat; ‘Freo en de camping’, ‘Zweefie zweefie in Ubud’ en ‘The Bali-belly-experience’.

De bijbehorende foto’s:
Fabulous Freo
Bali’s B’s

Freo & de camping

Fremantle (‘Freo’), een levendige en leuke buitenwijk van Perth, is de woonplaats van Darlene en Adam, bij wie we een week verbleven. Rox haar vriendin Darlene is afgelopen oktober met haar Austrlaische vriend naar Australie gegaan om daar voorlopig te gaan wonen, dus dat was een goede reden om even langs te gaan! Samen met Darlene & Adam, outback man in hart en nieren, hebben we twee dagen gekampeerd in een National Park dicht bij Perth. Onze laatste dagen in de o zo mooie Australische bush! Na vier relaxte dagen in Fremantle (met veel Nederlandse VOC-historie!) en een gezellig afscheidsetentje met Adam en Darlene was het tijd om Australie na 2 1/2 maand weer te verlaten. Het was tijd voor twee weken Bali als afsluiting van onze mooie reis!

Zweefie zweefie in Ubud

Ubud; gelegen in centraal-Bali en gericht op cultuur, yoga en alles wat alternatief is. Onze bestemming voor vier dagen Yoga! Dus daar gingen we, gewapend met yoga-mat en wijde broek tegen de warmte. Maar wat was het tof! Vijf keer yoga in vier dagen, waarna we zo’n beetje onze benen in drie keer om onze nek konden winden. Ondertussen genoten we van gezond eten en het lekkere weer. Daarna zouden we nog twee dagen zelf sporten en yoga-en in Amed en dan waren we super fit voor vier dagen surf!

Dachten we..

The Bali-belly-experience

Het hotel in Amed (Oost-Bali) was ongelooflijk mooi, de kamer ‘spotless’ en het uitzicht over zee fenomenaal. Om nog maar te zwijgen over het zwembad! De eerste middag in Amed genoten we van al het moois dat het hotel te bieden had. En ‘s avonds lekker eten, want over het eten waren de recensies lovend! Misschien dat de combinatie van dit alles ertoe leidde, dat we toch het gerecht opaten met rauw ei..

Het is inmiddels dag vier. Allebei voedselvergiftiging en aan huis gekluisterd.. Maar gedeelde smart is halve smart zeggen ze . Daarnaast zijn we bij Elroy, een vriend van Jacob. Gezellig en ook nog eens lekker vertouwd Nederlands eten. Vandaag zijn we voor het eerst weer naar buiten en morgen hopelijk weer energie voor een surf-sessie!

Dan nog vier dagen Seminyak en dan vliegen we zaterdag naar huis. Om op zondag de 23e om 7.20 uur weer te landen op Schiphol!

Tot snel!

Surviving the Nullarbor?

De 2000 km oversteek van de Nullarbor zou saai moeten zijn zeggen ze… Maar het is de vraag of dat ook geldt als je onderweg..

• Een 18-holes golfbaan speelt (zoek je bal in een konijnenhol, welgeteld 2 van de 18 keer een green van gras en pas op voor slangen!). Iedere 100 a 150 km stopten we bij een roadhouse met golfhole, waarbij we de camper af en toe zelfs als buggy konden gebruiken
  

  

• Langs de legendarische surfbreak Cactus komt (beroemd en berucht om zijn haaien..)
• Vijf walvissen ziet bij Head of Bight
• De prachtige Bunda Cliffs passeert
• Overal mannen met baarden ziet (ok, baarden mogen tegewoordig dan hip zijn, in de outback kom je niet van de korte getrimde exemplaren tegen, maar echte lange grote baarden. En zelfs een sik van 20cm is hier heel normaal..)
• Harry Potter luisterboeken op de radio hebt
• Voortdurend kunt uitkijken naar wedge tailed eagles (spanwijdte 2.3 meter) die zich langs de weg verschansen voor roadkill
• Maar 400 km tegenkomt waar echt helemaal geen bomen staan
• Onderweg twee enorme alcohol/drugs/douane controls tegenkomt (de ‘truckies’ zoals de de vrachtwagenchauffeurs genoemd worden, worden nogal eens gepakt met speed)
• Jacob’s verjaardag viert in Kalgoorlie (een echte mijntown, waar de bardames standaard ‘stimpies’ zijn, afleiding voor de overvloed aan mijnwerkers)

Wij vonden van niet, de Nullarbor was alles behalve saai! Wij vonden de oversteek een TOP avontuur!! Check de foto’s voor een impressie van 2000 km outback Australie (het zijn er wat meer dan normaal, want er was zo

veel moois ).

Bushfires, kangaroes en wit zand

Lucky bay @ Cape le grand National Park

Na Kalgoorlie reden we door naar Esperance, op naar Cape le Grand, beroemd om zijn hagelwitte stranden met kangaroes. Daarop moesten we nog een dagje wachten, want er was een gecontroleerde bosbrand, maar dat was het wachten meer dan waard! Drie dagen dramatische luchten, veel kangaroes en top camperplekken!

Op de weg naar Perth reden we via Wave Rock.. Check de foto’s en je snapt waarom het Wave Rock heet

Morgen gaan we op bezoek bij Adam & Darlene en dan hebben nog een weekje in Australie, voordat we naar Bali vliegen!

Een opwarmertje

De kilometerteller staat op 3500 km. De afgelopen week zijn we vanaf Sydney, via de zuidkust en langs Melbourne, naar Adelaide gereden. Ongeveer 1800 km en een opwarmertje voor komende week!

Het was een week met veel kustwegen, werken en een omgekeerd souvernir voor Jacob..

Eden en de orca’s

De kust ten zuiden van Sydney wordt vaak door toeristen vergeten maar is echt prachtig; helderblauw water, hippe kleine plaatsjes en goede fish & chips (en met 16C freezing koud voor Australische begrippen, maar laten datin relatie tot het NL weer maar niet te hard zeggen). Het plaatsje Eden, in de zuidoostpunt van het land, heeft jarenlang geleefd van de walvisvangst. Geholpen door speciale hulptroepen; een groep wilde orca’s. Die in ruil voor de tong en lippen van de walvis (delicatesse voor orca’s..) maar al te graag hielpen door de walvissen de baai in te drijven!

We vervolgden de route vanaf Eden naar Melbourne; wederom langs bij Tim & Louise van Anamalz voor een paar dagen werken.

Jacob’s omgekeerde souvenir

En daar zit je dan in de tandartsstoel, met een tandarts die zegt: ‘No, there’s no other option, you’ll have to get rid of it’. ‘It’ stond voor Jacob’s verstandskies. De kies die vijf weken geleden afgebroken was, maar waar hij nu toch wel echt last van begon te krijgen. En dus is de kies achtergebleven in Melbourne! Laten we het houden op een soort omgekeerd souvenir..

Je bent zo oud als je je voelt

Na Melbourne reden we door de rege naar Mount Gambier en vervolgens Adelaide. Langs bij Bep & Nick voor twee dagen lachen en een lesje; je bent zo oud als je je voelt! Bep & Nick, 71 & 74 jaar oud, zijn tijdelijk allebei weer aan het werk omdat hun werkgevers ze smeekten om tijdelijk terug te komen. En vanaf 1 juli hebben Bep en Nick weer een trip van vier maanden door Australie in de planning. Als dat geen mooi voorbeeld is! Vandaag zijn we met z’n vieren naar de Barossa Valley geweest, voor een dagje wijnproeven en wijnvoorraad inslaan!

Een zeer welkome wijnvoorraad, want vanaf morgen starten we aan de enorme oversteek van de Nullarbor, 2800 km tot Perth! Een lang stuk rijden door niets, het woord Nullarbor is afgeleid uit het Latijn en staat voor ‘geen bomen’. Het langste stuk rechtdoor op de route is 1200 km, we zijn benieuwd! Onderwijl gaan we de langste golfbaan te wereld spelen, 18 holes verspreid over 1300 km, en hopen we walvissen te zien!

Tot over een dag of zes!

Jacob & Rox

Ps. ook weer nieuwe foto’s op de blog!

Surf, vis & dolfijnen

De camper is in volle vaart! De afgelopen week was het tijd voor surf en natuur, in Evans Head, Point Plomer en Seal Rocks. Dolfijnen overal en prachtige vogels. Ruige bushmannen, die speervissend hun maal binnenhalen en veel surfers! De plekken in een vogelvlucht:

Evans Head

Planko, een surf vriend van Jacob en eigenaar van Evans Surf Shack, is altijd zo ‘stoked’ over de surf, dat hij het bizar vond dat we na twee dagen weer verder reden! Twee leuke dagen in de Surf Shack. Een big wave surf sessie, bijgepraat met Planko, BBQ en kanotocht door het National Park!

Point Plomer

Fish fillets ready!

Als een speervisser je die vraag stelt kun je maar beter ja zeggen, want wellicht levert het wat vis op! En ja hoor, onze tweede avond op Point Plomer aten we verse vis, recht uit de zee en super lekker! Point Plomer was super. Mooi weer, leuke surf, prachtige natuur en een uitzicht over de zee om niet te vergeten.

Seal Rocks

Dingo’s @ Seal rocks

Dusss…. Seals Rocks is een mooi plaatsje omringd door National Park, met een fijne surf break recht tegenover de camping. En.. een familie Grey Nurse Sharks om de hoek. Maar gelukkig zijn die niet gevaarlijk, dus alles prima daar . Jacob had een super surf sessie voordat de swell helemaal wegviel en we hebben weer heel wat dolfijnen gezien. ‘s Avonds keek Rox verrast op toen er opeens dingo’s verschenen op de camping. We waren echt midden in de natuur dus!

De rest van de nieuwe foto’s is weer te vinden bij Picks & Flicks! Dit weekend zijn we bij vrienden Renee en Chris, morgen trekken we weer verder. Langs de kust ten zuiden van Sydney, benedenlangs naar Melbourne. Waarschijnlijk wel een beetje koud, maar prachtige kust zeggen de Aussies, we zijn benieuwd!

Time to surf!

Byron Bay:

• Heel veel mooie golven
• Heel veel surfers
• Zonnig & 25 graden

Een top eerste stop op onze roadtrip! Vijf dagen lang surfen, relaxen, surfen, eten en slapen. Ideaal! Ik geloof dat de schrijfinspiratie vandaag ook een golfje heeft gepakt, dus check de foto’s van Byron Bay voor een verdere impressie en tot de volgende keer ! Bij de foto’s ook nog een paar nieuwe foto’s van Anzac Day in Brisbane.

Groetjes!

Ladies & gentleman; we’ve got him!!

Whiha, vanmiddag de creditcard opgehaald en vervolgens de camper, het is gelukt!! Morgen starten we onze roadtrip van Brisbane, via Melbourne en Adelaide, naar Perth. 8000 km in ongeveer 40 dagen we hebben er zin in . Tot snel!

Wachten is zo gek nog niet..

..in een stad als Brisbane! De afgelopen dagen hebben we genoten van de subtropische stad Brisbane. Mooie gratis musea, goede werkplekken voor Jacob in de bibliotheek en een relaxte botanische tuin. Langzaamaan leren we de stad steeds beter kennen, erg tof!

Dit keer vooral een foto-update van:
* Tasmanie
* Melbourne; op bezoek bij Tim & Louise van Anamalz
* Brisbane tot nu toe!

Bye!

Emotie-eters?

De opbrengst van twee dagen Melbourne:
- twee gezellige dagen met Tim, Louise & de kids van Anamalz
- 3 rondjes golfbaan, waarvan 2 zonder clubs om verloren portemonnee te zoeken.
- portemonnee gevonden!
- 3 gereactiveerde pinpassen
- een geblokkeerde creditcard

De opbrengst van een dag Brisbane;
- Voorlopig geen huurcamper door geblokkeerde creditcard
- Een geblokkeerde bankpas (door de spanning vergeet je nog wel eens een pincode )
- Drie tot vijf extra dagen in Brisbane door wachttijd op nieuwe creditcard..

Tja, dan kun je in ons geval ‘s avonds maar een ding doen! Stapels sushi naar binnen werken! Dat valt niet onder de categorie emotie-eten toch ?

Het waren twee roerige dagen met zoekgeraakte portemonnee en een weinig meewerkende camper verhuur maatschappij. Morgen hopen we een australische creditcard te kunnen aanvragen, zodat we uiterlijk vrijdag alsnog aan onze roadtrip kunnen beginnen!

Ondertussen iemand nog tips voor Brisbane? We hadden niet echt gepland om hier vijf dagen te spenderen namelijk

Liefs uit Oz,
Jacob & Rox

Let’s call it a crazy week

Dat is hoe afgelopen week voelde, op een positieve manier .

Trusting friday and saturday
‘Ik ben nog niet thuis, maar de sleutel ligt in de pot links van de deur’, Sue liet ons vrijdagavond met gemak in haar B&B in Hobart! Waarna we zaterdagmiddag (na een super dag in de stad Hobart) een briefje op tafel vonden: ‘Ik slaap vanavond bij Bob, vermaak jullie zelf!’ Het blijft soms gek, maar o zo fijn als mensen je zo vertrouwen. Het B&B voelde daarmee ook als een huis ver weg van huis, en een fijne basis om Hobart te verkennen!

Freakshow sunday
Stel; je bent een geniaal rekenwonder met Asperger, wint miljoenen in casino’s en koopt vervolgens kunstwerken zodat je over de gewonnen miljoenen geen belasting hoeft te betalen. Wat doe je dan met die kunstwerken? David Walsch bouwde MONA, een bizar museum in Hobart om alle kunst die hij kocht te herbergen. De thema’s: sex en dood. Iedere bezoeker heeft zijn eigen iPhone als museumgids, waarbij je de werken kunt ‘liken’ of ‘disliken’. Het doel van het laatste? Een museumstuk gaat het museum uit als het teveel ‘geliked’ wordt, want Walsch wil blijven choqueren. Alles voor zijn eigen, maar oh zo vette freakshow!

Convict monday
Op maandag brachten we een bezoek aan Port Arthur. Een oude gevangenis uit 1840 waar je pas kwam als je, nadat je veroordeeld was voor een enkeltje Australie, nog een keer in de fout ging. Een plek dus voor de echte boeven, de freaks en de veelplegers. Een indrukwekkend stuk geschiedenis om te zien en op de terugweg werden we bijna zelf ‘convicts’ toen achter ons knipperende politielichten verschenen. Aangehouden voor speeding, maar Jacob kwam eraf met een bon en een waarschuwing. But he’s registrated now . Check op de bon uit welk ‘land’ we komen trouwens…

Dinsdag tot vrijdag
De start van onze HelpX ervaring bij Lalita & Bruce, een Indiaas/Australisch stel van in 50. Het idee? Wij helpen 5 a 6 uur per dag in de tuin en in huis, in ruil daarvoor krijgen we eten en onderdak. Dat betekent; spierpijn voor Jacob van als het scheppen in de tuin en heel wat uurtjes in de keuken voor Rox! Een leuke ervaring om zo een paar dagen in iemands leven mee te draaien en ondertussen een goede manier om wat geld uit te sparen.

Gisteren hadden we een dagje ‘vrij’ en hebben we een hele mooie dag op Bruny Island gehad met een wildlife boottocht op zee. Check de (soms door de golven wat scheve ) foto’s, die beschrijven de dag het beste! Nu nog twee dagen op Tasmanie en dan terug naar het mainland!

Wildlife wonderland

It’s been a while since the last blog… en met een reden! We zijn in Tasmanie, oftewel wildlife wonderland. Om met het ‘slechte’ nieuws te beginnen; de Overland Track hebben we niet gelopen. Met sneeuw, wind en veeeel regen voorspeld, zag Rox het niet zitten om 5 dagen met bepakking door de bergen te lopen. In plaats daarvan hebben we de afgelopen week drie national parken bezocht in Tasmanie. Achteraf een goede keuze denken we, want het was KOUD in Cradle Mountain (waar de track loopt).

Kangaroes, verlaten stranden en de eerste wombat
Het eerste national park dat we bezochten was Narawntapu National park, onder locals bekend als het park waar je heen moet om wildlife te zien! Dus gingen we eerste paasdag vroeg op stap, om beloond te worden met wel 100 paaskangaroes als paasontbijt . Hoe verder we liepen, hoe meer kangaroes en wallaby’s tevoorschijn kwamen, en ook de eerste wombat die we ooit gezien hebben!

De grootsheid van de bergen
National park nummer 2 was Cradle Mountain National park, waar we gestart zouden zijn met de Overland Track. En het was KOUD! Maar, ingepakt in thermokleding, muts, handschoenen en regenkleding, hebben we een prachtige wandeling van 15 km gemaakt door de bergen. Omhoog langs de rotsen via kettingen en afdalend door bergbeekjes was het een hele mooie en bijzondere dag ! Dag 2 in Cradle Mountain hebben we twee korte wandelingen gemaakt en zijn we naar een Tasmanian devil park geweest.
Ps. een natte tent inpakken met 3 graden is best koud..

Het vogelbekdier en de barbecuecleaner
Het derde national park dat we bezocht hebben was Mount Field National park. In vergelijking met Cradle Moutain heerlijk warm met 18 graden en een zonnetje! En wat een mooi park met een bijzondere verrassing! De eerste avond hebben we een avondwandeling gemaakt en zagen we, in een beek, een vogelbekdier zwemmen. De volgende dag lekker gewandeld langs verschillende watervallen, door eucalyptusregenwoud en opnieuw een vogelbekdier gezien, supertof !
Ps. Jacob vroeg zich steeds af waarom de barbecue op de camping zo schoon was, het antwoord vind je bij de foto’s…

Nu zijn we in een B&B in Hobart waar we dit weekend de stad zullen verkennen! Daarna volgt een week HelpX’en; in ruil voor eten en verblijf gaan we ten zuiden van Hobart 7 dagen lang, 4 uur per dag bij een koppel aan de slag. Eens kijken hoe die tuinier- en huishoudvaardigheden van ons bevallen .

Liefs uit Tassie!
Rox & Jacob